سگ های پیت بول (pitbull) که توسط انجمن های سگ سانان خاص به عنوان پیت بول تریر آمریکایی نیز شناخته می شوند، در طول تاریخ به عنوان حیوانات شجاع و قهرمان، برجسته و شناخته شده بودند. با این حال در دهه های اخیر، سهمی در مطبوعات بد را به خود اختصاص داده اند. احتمالاً به این دلیل است که پرورش دهندگان مخفی، تهاجمی ترین نمونه ها را پرورش می دهند و همچنین قادرند سگ هایی را برای تجارت جنگی غیرقانونی پرورش دهند. پیت بول هایی که توسط پرورش دهندگان مسئول پرورش می یابند، پرانرژی بوده و طبیعت بسیار شیرینی دارند.
ویژگی های ظاهری پیت بول
پیت بول ها ویژگی ها و خلق و خوی منحصر به فرد خود را دارند.
- بدن – طبق استاندارد انجمن کنل ایالات متحده؛ پیت بول ها سگ های مستطیلی شکل با جثه متوسط هستند و سرهای برجسته، گردن های قوی، سینه های پهن، و قسمت های عقبی عضلانی خوبی دارند. بیشتر پیت ها بسیار قوی و مقاوم اند و علیرغم عضلانی بودنشان، خیلی چابک هستند.
- پاها – پاها استخوان بندی قوی دارند اما این ویژگی نباید بیش از حد برجسته شود و ظاهر متعادل سگ را از بین ببرد. پاها قابل توجه و متناسب با یکدیگرند. انگشتان پا باید بخوبی قوس داشته و هرگز صاف و یا باز نباشند. این شرط، حالت سفتی کلی را به هر پا می دهد که نشان دهنده قدرتش است.
- وزن – میانگین وزن نرهای بالغ بین 35 تا 60 و وزن ماده ها معمولاً 30 تا 50 پوند می باشد. خیلی مهم است که قد هر سگ متناسب با وزنش باشد.
- رنگ ها – همه رنگ ها و نقش ها بجز مرل (طرقه) قابل قبول هستند. پرورش دهندگان به این موضوع اعتراض دارند زیرا طبق گفته دکتر اسکات ای. دوود در APBTConformation.com؛ این الگو نوعی معرفی جدید و تازه برای این نژاد است و گمان می رود که پیت ها با نژاد دیگری تلاقی داده شدند تا ژن طرقه (مرل) بوجود آید.
- سرها – سرها پهن، نسبتاً صاف با طول متوسط؛ گوش‌ها کوچک تا متوسط هستند که ممکن است بریده شکل باشند. تمامی رنگ های چشم بجز آبی قابل قبول است. پوزه دارای یک نقطه کاملاً مشخص همراه با فک های عضلانی و دندان هایی که در نیش قیچی به هم می رسند و زیاد معلوم نیست. پیت بول ها هنگامی که هیجان زده هستند، گوش هایشان را به سمت بالا و داخل می برند که چین و چروک های مشخصی را روی پیشانی آن ها ایجاد می کند.
- دم ها – دمشان صاف دارای خمیدگی رو به بالا بوده ولی هرگز پیچ خورده نیست. قسمت پایینی دم، پهن تر و در نوک به صورت مخروطی می باشد.
راه رفتن
راه رفتن پیت بول باید قوی و بی دردسر بنظر برسد. سگ باید حالت مطمئن و هوشیاری را از خود نشان دهد. - پاهای جلو و عقب باید مستقیم و رو به جلو باشند.
- هنگام راه رفتن سگ، پاهای جلو باید همانند پاهای عقبی موازی با یکدیگر حرکت کنند.
- هنگام حرکت سریعتر، پاها تمایل دارند به سمت خط مرکزی همگرا شوند.
خلق و خو پیت بول را بهتری بشناسید
پیت بول ها بطور طبیعی سگ های فعال و مهربانی هستند که به ورزش زیادی نیاز دارند. آن ها سگ هایی هستند که خوب تربیت و پرورش یافته و خوشحال، بسیار باهوش، و کنجکاوند. برخلاف تصور رایج، بیشتر پیت ها صبورند و کودکان را دوست دارند. همین ویژگی، آن ها را به سگ های خانوادگی شگفت انگیزی تبدیل کرده اگرچه که حضور کودکان خردسال در اطراف هر سگی باید تحت نظارت باشد. پیت ها به دلیل نژادشان، نسبت به سگ های دیگر پرخاشگرند اما برخی از آن ها بخوبی با حیوانات خانگی دیگر همزیستی می کنند در صورتی که از ابتدای تولد در اطراف آن ها بزرگ شده باشند. درحالیکه سگ های هر نوع نژادی در صورت بزرگ شدن در محیط تهاجمی، ممکن است پرخاشگر شوند؛ پیت بول ها بطور طبیعی نسبت به افراد تهاجمی نیستند. آن ها در واقع میل به عشق، توجه، و تأیید دارند.
نمرات بالا در آزمون های مربوط به خلق و خو
شایان ذکر است که تا دسامبر سال 2017، انجمن تست خلق و خوی آمریکا در مجموع 931 پیت بول تریر آمریکایی را مورد آزمایش قرار داد. از این تعداد، 814 سگ در این آزمون موفق شده و 117 سگ مردود شدند. از نظر ریاضی این اعداد بدین معناست که 87.4 درصد تعداد کل سگ های آزمایش شده، واقعاً این آزمایش را به سلامت گذراندند.
پیت بول های کارگر
از آنجایی که پیت ها حیوانات بسیار باهوش و مشتاق و از نظر فیزیکی قوی و سرسخت اند، می توان سگ های خدماتی عالی از آن ها بوجود آورد. پیت بول تریر اغلب در عملیات جستجو و نجات و توسط مجریان قانون به منظور کشف بمب و مواد مخدر استفاده می شود. پیت ها عاشق شرکت در ورزش هستند. درحالیکه ورزش های بی رحمانه و خطرناکی مانند مبارزه سگ ها در بیشتر کشورها ممنوع شده، مسابقات کشیدن وزنه توسعه یافته که به این سگ ها فرصتی برای نمایش قدرتشان داده و باعث سرگرمی شان نیز می شود.
نظافت
پوشش پیت ها صاف و کاملاً براق است اما در هنگام لمس نسبتاً سفت است، همان طور که وارث نژاد تریر این سگ می باشند.
• یک بار حمام طی یک یا دو ماه کافی است مگر اینکه سگ تان دوست داشته باشد در گل بازی کند.
• حداقل هفته ای یکبار او را برس بزنید تا موهای شل از بین بروند و وجود انگل را بررسی کنید.
• سگ خود را طوری آموزش دهید که وقتی توله است، مسواک زدن دندان هایش را براحتی بپذیرد تا بتوانید حداقل دو بار در هفته دندان هایش را مسواک بزنید.
• هفته ای یک بار گوش های او را با مایع شوینده گوش و اسفنج پنبه ای مورد تأیید دامپزشکی تمیز کنید.
• ناخن های او را هر یک تا دو هفته یکبار و یا در صورت نیاز کوتاه کنید.
نیازهای ورزشی
ایده خوبی است که آن ها را هر روز حداقل به مدت 20 دقیقه پیاده روی ببرید. این سگ ها انرژی زیادی دارند. بنابراین به ورزش و تحریک ذهنی زیادی نیاز دارند.
• شما می توانید دوچرخه سواری کنید درحالیکه سگ شما در کنارتان می دود یا شکل دیگری از ورزش را بکار بگیرید. فقط مطمئن شوید افسارش را در دست دارید.
• یک بازی هیجان انگیز حرکتی یا پرتاب بشقاب پرنده نیز به سگ تان کمک می‌کند انرژی خود را سوزانده و از مغزش کار بکشد. این نوع تحریک ذهنی، استرس و همچنین خستگی را از بین برده و از انجام رفتارهای مخرب حیوان در اطراف خانه تان جلوگیری می کند.
• سایر ورزش ها و فعالیت هایی که این سگ ها در آن ها برتری دارند عبارتند از اطاعت رقابتی و دویدن، مسابقات کشیدن وزنه، چابکی، و کار با عطر.
اجتماعی شدن و آموزش
توله سگ ها از سن 8 هفتگی شرایط شرکت در کلاس های اجتماعی شدن را دارند که به عنوان “باغ توله سگ ها” نیز شناخته می شود.
آن ها باید تا 6 ماهگی در آموزش های اولیه مربوط به اطاعت و فرمانبرداری شرکت کنند تا بر اساس اجتماعی شدن و شیوه هایی تقویت شوند که در کلاس های قبلی آموخته اند.
هنگامی که پیت این دو آموزش اساسی را ببیند، فضاهای جدیدی ایجاد می شود. براحتی می توانید به کلاس های اطاعت پیشرفته، آموزش سگ های مفید، آموزش جستجو و نجات، آموزش سگ درمانی، و یا آموزش برای هر یک از ورزش های فوق الذکر بروید.
سگ شما مشروط به تمام توجه، فعالیت، و تقویت مثبتی که دریافت می کند، رشد خواهد کرد و به حیوان خانگی بهتری تبدیل می شود که شما تصور می کردید.
مسائل مربوط به سلامتی
تقریباً همه نژادها با مشکلات سلامتی خاصی روبرو بوده و پیت ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. بهرحال این سگ ها در کل بسیار قوی و مقاوم اند. در اینجا شرایطی وجود دارد که در نژاد مورد نظر، ذکر شده اند.
بیماری قلبی مادرزادی – نقص در عضله قلب منجربه زوال و در نهایت نارسایی اندام می شود.
آب مروارید – هنگامی که فیبرهای داخل عدسی از بین می روند، نواحی مات یا کدری روی چشم سگ بوجود می آید.
دیسپلازی – این یک بیماری مخرب مفصل ران است که می تواند آرنج را نیز درگیر کند.
آلرژی – پیت ها عمدتاً تحت تأثیر آلرژی به چمن و علف قرار داشته و در مواد غذایی هم به ذرت حساسیت دارند.
طول عمر پیت بولها چقدر است؟
بنظر می رسد اتفاق نظر در این خصوص وجود دارد که این سگ ها بطور متوسط 12 سال عمر می کنند در صورتی که بخوبی از آن ها مراقبت به عمل آمده و مراقبت های منظم دامپزشکی، پناهگاه خوب، و غذای با کیفیت بالا برایشان فراهم شود. بعضی از مقاوم ترین نمونه های این نژاد نیز حتی چند سال بیشتر عمر می کنند.
پیت بول از گذشته تا به حال
پیت بول ها در ایالات متحده. پیت بول ها برای اولین بار در بریتانیا توسعه یافتند جاییکه پرورش دهندگان بطور معمول از بولداگ ها و تریرها با هدف ایجاد سگ هایی با قدرت بولداگ و حالت تند تریر استفاده کردند. این سگ ها در تمرینات طعمه گذاری گاو نر و طعمه گذاری موش ها بکار می رفتند و به همین علت نامشان را از آن ها گرفتند. متأسفانه این رقابت ها در نهایت به جنگ سگ ها تبدیل شد.
پیت بول توسط مهاجران به ایالات متحده آورده شد و برای حرکت دادن گاوها، مزارع کار، و شکار گراز وحشی مورد استفاده قرار می گرفت.
این نژاد همچنین در طول هر دو جنگ جهانی اول و دوم به عنوان سگ پیام رسان بدلیل روحیه “تسلیم ناپذیری” و توانایی اش در انجام این کار، استفاده شد.
از تصاویر پیت ها حتی روی پوسترهایی استفاده شد که تلاش های جنگی را تبلیغ می کرد و سگ ها برای مدتی به افراد مشهور قهرمان تبدیل شدند.
از پیت بول ها در مبارزات غیرقانونی نیز استفاده میشد اگرچه که قانون رفاه حیوانات در سال 1976 این کار را در تمامی 50 ایالت غیرقانونی اعلام کرد.
یک “نوع” یا یک “نژاد”؟
همان گونه که گفته شد، پیت بول تریر آمریکایی به عنوان یک نژاد سگ رسمی در برخی از نقاط جهان شناخته شده است. در بعضی از نقاط دیگر، این سگ فقط یک “نوع سگ پیت بول” در نظر گرفته می شود که برخی ویژگی های ثابت را بجای یک نژاد کامل از خود نشان می دهد. به عنوان مثال انجمن کنل آمریکا (AKC) در حال حاضر این سگ ها را به عنوان پیت بول تریر آمریکایی نمی شناسد.
تریر استافوردشایر آمریکایی
AKC تریر بسیار مشابه استافوردشایر آمریکایی را به رسمیت می شناسد و بسیاری از مردم هر دو نژاد را یکسان می دانند. شاید به این دلیل است که سگ های اصلی ثبت شده در AKC واقعاً پیت بول تریر آمریکایی بودند.
AKC در واقع ثبت نام آزاد برای تریر استافوردشایر در یک نقطه را بست و فقط سگ هایی را ثبت کرد که تحت حمایت والدینی بودند که قبلاً در AKC ثبت نام کرده بودند.
این کتاب های ثبت مجدداً برای مدت کوتاهی در دهه 1970 باز شدند که به تعداد بیشتری از پیت بول تریرهای آمریکایی اجازه داد به عنوان تریرهای استافوردشایر ثبت شوند.
سپس این کتاب ثبت دوباره بسته شد و استافیز در سال 1973 به تریر استافوردشایر آمریکایی تغییر نام داد.
انجمن هایی که APBT را به رسمیت می شناسند
برخی از انجمن هایی که رسماً پیت بول تریرهای آمریکایی را به عنوان یک نژاد خاص می شناسند عبارتند از:
انجمن کنل آمریکا، یک مرکز ثبت بین المللی سگ برای پرورش دهندگان و رقبای حاضر در ورزش های مختلف مرتبط با سگ سانان است.
انجمن پرورش دهندگان سگ آمریکایی، اتحادیه پرورش دهندگان می باشد که به تکثیر پیت بول تریر آمریکایی اختصاص یافته است.
مرکز ثبت پیت بول آمریکایی، یک نهاد ثبت متخصص در تریر پیت بول آمریکایی می باشد.
نهاد کنل ملی، یک مرکز ثبت نام تمام نژادها برای پرورش دهندگان و ورزش های رقابتی سگ ها محسوب می شود.
انجمن کنل قاره ای نیز یکی دیگر از نهادهای ثبت نامی همه نژادها برای پرورش دهندگان این حوزه است که نمایش ها و رویدادهای مجاز مربوط به خود را برگزار می کند.
جالب است بدانید که هم انجمن کنل ایالات متحده و هم اتحادیه پرورش دهندگان سگ آمریکا، اجازه می دهند تریرهای استافوردشایر آمریکایی در سازمان ها و نهادهای زیر مجموعه شان به عنوان پیت بول تریر آمریکایی ثبت شوند.