نژاد سگ

سگ شکاری طلایی رنگ دورگه (گلدن ریتریور)

سگ گلدن ریتریور یکی از محبوب ترین نژادهای سگ در ایالات متحده است. رفتار دوستانه و بردباری این نژاد، آن ها را به حیوانات خانگی عالی تبدیل نموده و هوش آن ها باعث می شود که سگ های کاری بسیار توانمندی باشند.
نژاد گلدن ریتریور در بازیابی بازی برای شکارچیان، ردیابی، استشمام کالای قاچاق، و همچنین به عنوان سگ های درمانی و خدماتی بسیار عالی است. آن ها همچنین ورزشکاران طبیعی هستند و در ورزش های مختص سگ ها مانند چابکی و اطاعت رقابتی، بخوبی عمل می کنند.
آموزش دادن و کنار آمدن با این سگ ها تقریباً در هر خانه یا خانواده ای براحتی ممکن است. آن ها در کنار بچه ها عالی عمل کرده و از صاحبانشان خیلی محافظت می کنند. اگر یک همراه وفادار، دوست داشتنی، و باهوش می خواهید؛ باید یکی از این توله ها را مد نظر بگیرید.

اطلاعات بیشتر درباره نژاد گلدن

جای هیچ گونه تعجبی نیست که گلدن ریتریور یکی از ده سگ محبوب در ایالات متحده است. هر چیز با نام طلایی، خوب است: او بسیار باهوش، اجتماعی، زیبا، و وفادار می باشد.
او همچنین پرجنب و جوش است. گلدن دیر بالغ می شود و شخصیت احمقانه و بازیگوش یک توله سگ را تا 3 الی 4 سالگی حفظ می کند که این موضوع می تواند هم لذتبخش و هم آزاردهنده باشد. بسیاری از آن ها ویژگی های توله سگی خود را تا سنین بالا نیز حفظ می کنند.

گلدن که در اصل به منظور کار سخت بازیابی اردک و سایر مرغان برای شکارچیان پرورش یافته، به تمرین روزانه نیاز دارد: پیاده روی یا دویدن، اوقات فراغت در حیاط، دویدن در ساحل یا دریاچه (گلدن عاشق آب است)، یا بازی برو و بیا. و مانند سایر نژادهای باهوشی که برای کار پرورش یافته اند؛ آن ها نیز باید کارهایی مانند پیدا کردن کاغذ، بیدار کردن اعضای خانواده، یا رقابت در ورزش های مربوط به سگ ها را انجام دهند. یک گلدن خسته، خوش رفتار است.

علاوه بر تمرینات جسمی و ذهنی گلدن ریتریور، باید آماده باشید او را در فعالیت های خانوادگی خود نیز قرار دهید. گلدن ریتریور یک سگ خانوادگی است و باید در کنار “گروه” خود باشد. به خریدن گلدن فکر نکنید مگر اینکه مایل باشید هر روز او را زیر پایتان در خانه همراه داشته باشید.

یک اِشکال بالقوه دیگری برای این نژاد وجود دارد: او قطعاً یک نگهبان نیست. وقتی غریبه ها می آیند ممکن است پارس کند، اما روی آن حساب نکنید. به احتمال زیاد او دمش را تکان داده و لبخند طلایی متمایزش را به رخ می کشد.

نگاتی از سگ گلدن که باید بدانید!

  • موهای گلدن ریتریورها بخصوص در بهار و پاییز بشدت می ریزند. برس زدن روزانه، مقداری از موهای شل و زائد را از پوستش جدا کرده و مانع از نشستن آن ها روی لباس و یا ریختن در سرتاسر خانه می‌شود. اما اگر با یک گلدن زندگی می کنید، باید به موهایش نیز عادت کنید.
  • گلدن ریتریورها، سگ های خانواده هستند. نیاز دارند که در داخل خانه با “صاحب خودشان” زندگی کنند و نباید ساعت ها در حیاط خلوت تنها بمانند.
  • گلدن ریتریورها سگ های فعالی هستند که روزانه به 40 تا 60 دقیقه تمرین سخت نیاز دارند. آن ها در آموزش فرمانبرداری، کلاس های چابکی، و سایر فعالیت های مربوط به سگ ها پیشرفت می کنند که راه بسیار خوبی برای تمرین فیزیکی و ذهنی سگ تان است.
  • اگرچه سگ های گلدن ریتریور با بچه ها مهربان بوده و قابل اعتمادند ولی پر سر و صدا و بزرگ هستند که می توانند بطور تصادفی به بچه های کوچک صدمه و یا آسیب برسانند.
  • گلدن ها عاشق خوردن هستند و اگر بیش از حد تغذیه کنند سریعاً دچار اضافه وزن می شوند. غذاها را محدود نموده؛ کیبل روزانه سگ تان را اندازه گرفته؛ و بجای دور نگه داشتن غذا از دسترس سگ تان، تلاش کنید او را با وعده های غذایی منظم تغذیه نمایید.
  • از آنجایی که گلدن ریتریور بسیار محبوب است، افراد زیادی هستند که این نژاد را پرورش داده و تکثیر می کنند که بیشتر به کسب درآمد از طریق تقاضا برای این توله ها اهمیت می دهند تا اینکه سگ های سالم و شادی تولید کنند. برای داشتن یک سگ سالم؛ هرگز توله سگی را از پرورش دهنده غیرمسئول، مرکز نگهداری و تکثیر توله سگ، و یا فروشگاه حیوانات خانگی نخرید. به دنبال پرورش دهنده معتبری باشید که سگ های تولید شده اش را آزمایش می کند تا مطمئن شود آن ها عاری از بیماری های ژنتیکی هستند که ممکن است به توله سگ ها منتقل شود و همچنین خلق و خوی مناسبی نیز داشته باشد.

با تاریخچه نژاد گلدن آشنا شوید

سالیان متمادی افسانه ای وجود داشت که گلدن ریتریورها از نسل سگ های گله روسی هستند که از سیرک خریداری شده اند. در واقع این نژاد در اسکاتلند و در املاک کوهستانی سر دادلی ماجوری بنکس توسعه یافت که بعدها به نام لرد تویدموث شناخته شده بود.
تویدموث همچون بسیاری از نجیب زاده های زمان خود، حیوانات مختلفی را پرورش می داد و سعی می کرد نژادهای گوناگون را بی عیب نماید. سوابق پرورش تویدموث از 1835 تا 1890 نشان می دهد هدف او از پرورش گلدن چه بوده است: تویدموث یک شکارچی سرسخت پرندگان آبزی بود پس یک ریتریور باهوش دارای حس بویایی فوق العاده و بیشتر از ستترها و اسپانیل ها برای شکار همراه با انسان بسیار مناسب بود که در آن زمان استفاده میشد. او همچنین می خواست که سگ در خانه وفادار و آرام باشد.
تویدموث، نوس را به اسکاتلند برد و در سال‌های 1868 و 1871 او را به نژاد بل یک نوع نژاد اسپانیل آبزی توید، تکثیر کرد و پرورش داد. اسپانیل های آبزی توید (اکنون منقرض شده) به ریتریورهای حریص در میدان شکار و آرام و وفادار در خانه، شناخته شده بودند. این ها همان ویژگی هایی هستند که در گلدن ریتریورهای امروزی می بینید.
نوادگان Nousand Belle با ریتریورهای دارای پوشش موج دار و مسطح، یکی دیگر از اسپانیل های آبزی توید و یک ستر قرمز، پرورش داده شدند. تویدموث بیشتر توله های زرد را برای ادامه برنامه تکثیر و پرورش، نزد خود نگه داشت و بقیه را به دوستان و اقوام داد.
جای تعجب نیست که نژاد تویدموث بدلیل مهارت هایش در زمینه شکار، ابتدا توجه خود او را جلب کرد. یکی از شناخته شده ترین آن ها دان گروین بود و از نوادگان یکی از سگ های تویدموث بود که در دادگاه بین المللی گاندوگ در سال 1904 برنده شد.
انجمن کنل در انگلستان رسماً در سال 1911 گلدن ریتریور را به عنوان یک نژاد متمایز به رسمیت شناخت. در آن زمان به عنوان “ریتریور – زرد یا طلایی” طبقه بندی می شدند. در سال 1920، نام این نژاد رسماً به گلدن ریتریور تغییر یافت.
در سال 1932 انجمن کنل آمریکا این نژاد را به رسمیت شناخت. امروزه گلدن ریتریور دومین نژاد محبوب در ایالات متحده است.

اندازه سگ گلدن

قد نرها 23 تا 24 اینچ و وزنشان 65 تا 75 پوند است. قد ماده ها معمولاً 21.5 تا 22.5 اینچ و 55 تا 65 پوند هم وزن دارند. گلدن ریتریورها معمولاً تا یک سالگی به قد کامل و در دو سالگی به وزن بالغ می رسند.

شخصیت سگ های گلدن

طبیعت شیرین و آرام، ویژگی بارز این نژاد است. گلدن برای همکاری با مردم پرورش یافته و خیلی تمایل دارد که صاحبش را راضی کند. اگرچه این سگ مزاج خوبی دارد ولی مانند همه سگ ها، باید بخوبی بزرگ شده و تربیت شود تا از ویژگی های خود نهایت استفاده را ببرد.
گلدن نیز مانند هر سگ دیگری، در جوانی به اجتماعی شدن اولیه نیاز دارد که شامل قرارگیری در معرض افراد مختلف، مناظر، صداها، و تجربیات متفاوت است. اجتماعی شدن این حیوان به شما کمک می کند تا مطمئن شوید که توله سگ طلایی تان به یک سگ خوب تبدیل می شود.

وضعیت سلامتی گلدن ها

گلدن ها بطور کلی سالم هستند اما مانند همه نژادها مستعد ابتلا به برخی شرایط سلامتی می باشند. همه گلدن ها به یک یا تمامی این بیماری ها مبتلا نمی شوند اما اگر به این نژاد فکر می کنید، باید نسبت به این موارد آگاه باشید.
اگر قصد خرید توله سگی را دارید، یک پرورش دهنده خوب را پیدا کنید که گواهی سلامت هر دو والدین آن را به شما نشان دهد. مجوزهای بهداشتی اثبات می کند سگ برای یک بیماری خاص مورد آزمایش قرار گرفته و عاری از آن بیماری است.
در گلدن ها، باید انتظار داشته باشید مجوزهای بهداشتی صادره از بنیاد ارتوپدی حیوانات (OFA) برای دیسپلازی مفصل ران (با امتیاز نسبتاً خوب و یا بهتر)، دیسپلازی آرنج، کم کاری تیروئید و بیماری فون ویلبراند از دانشگاه آبرن برای ترومبوپاتی؛ و از بنیاد ثبت چشم سگ (CERF) را ببینید که تأیید می کند چشم ها طبیعی اند.
• دیسپلازی مفصل ران: دیسپلازی مفصل ران یک شرایط ارثی است که در آن استخوان ران بخوبی درون مفصل ران قرار نمی گیرد. برخی از سگ ها درد و حالت لنگی را در یک یا هر دو پای عقب نشان می دهند اما ممکن است هیچ نشانه ای از ناراحتی در سگ مبتلا به دیسپلازی مفصل ران مشاهده نشود. با افزایش سن سگ ممکن است آرتریت (آرتروز) نیز ایجاد شود. غربالگری با اشعه ایکس برای دیسپلازی مفصل ران توسط بنیاد ارتوپدی حیوانات یا برنامه بهبود عملکرد مفصل ران دانشگاه پنسیلوانیا انجام می پذیرد. سگ های مبتلا به دیسپلازی نباید تکثیر و پرورش یابند. اگر قصد خرید یک توله سگ را دارید، مدارکی را از پرورش دهنده بخواهید که نشان می دهند والدین از منظر دیسپلازی مفصل ران مورد آزمایش قرار گرفته و مشکلی ندارند.
• دیسپلازی آرنج: این یک نوع شرایط ارثی است که در سگ های نژاد بزرگ رایج است. تصور می شود این امر بدلیل میزان رشد متفاوت سه استخوان تشکیل دهنده آرنج سگ است که باعث شلی و سستی مفاصل می شود. این موضوع می تواند منجربه لنگی دردناکی در حیوان گردد. دامپزشک ممکن است جراحی را برای اصلاح این مشکل و یا دارویی را جهت کنترل درد توصیه کند.
• آب مروارید: مانند انسان ها، آب مروارید سگ ها نیز با لکه های کدر روی عدسی چشم مشخص می شود که می تواند با گذشت زمان نیز رشد کند. ممکن است در هر سنی ایجاد شود و اغلب بینایی را مختل نمی کند اگرچه که در برخی موارد باعث از دست دادن شدید بینایی می شوند. سگ های مولد قبل از پرورش باید توسط یک چشم پزشک دامپزشکی دارای مجوز هیئت مدیره معاینه شوند تا گواهی عدم ابتلا به بیماری ارثی چشم را دریافت کنند. معمولاً آب مروارید را می توان با جراحی از بین برد که نتایج خوبی گزارش شده است.
• آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA): PRA خانواده ای از بیماری های چشمی می باشد که با زوال تدریجی شبکیه همراه است. در اوایل بیماری، سگ ها شب کور می شوند. با پیشرفت بیماری، دید روزانه خود را نیز از دست می دهند. بسیاری از سگ ها بخوبی با کاهش محدود یا کامل دید سازگار می شوند مادامی که محیط اطرافشان ثابت باقی بماند.
• تنگی آئورت زیر دریچه ای: این مشکل قلبی ناشی از اتصال باریک بین بطن چپ (جریان خروجی) و آئورت است. می تواند باعث غش و حتی مرگ ناگهانی شود. دامپزشک شما می تواند آن را تشخیص دهد و درمان مناسب را تجویز کند.
• پوکی استخوان دیسکان (OCD): این عارضه ارتوپدی که بدلیل رشد نامناسب غضروف در مفاصل ایجاد می شود، معمولاً در آرنج نیز پدید می آید اما در شانه ها هم دیده شده است. این موضوع به حدی باعث سفتی دردناک مفصل می شود که سگ قادر به خم کردن آرنج خود نیست. در سنین 4 تا 9 ماهگی در سگ ها قابل تشخیص است. تغذیه بیش از حد از غذاهایی با “فرمول رشد” یا غذاهای پر پروتئینی ممکن است به روند گسترش و رشد آن کمک کند.
• آلرژی: گلدن ریتریورها می توانند به مواد مختلفی از جمله غذا تا گرده گل ها و گیاهان آلرژی داشته باشند. اگر گلدن شما پنجه های خود را لیسیده و یا بشدت صورتش را می مالد، او را به دامپزشک نشان دهید.
• بیماری فون ویلبراند: این یک اختلال خونی ارثی است که در توانایی لخته شدن خون اختلال ایجاد می کند. علامت اصلی، خونریزی بیش از حد پس از جراحت یا جراحی است. علائم دیگر شامل خونریزی از بینی، خونریزی لثه، و خونریزی در معده یا روده می باشد. هیچ درمانی وجود ندارد و تزریق خون از خون سگ های عادی در حال حاضر تنها راه درمان است. تحقیقاتی برای کشف درمان های جدید از جمله تجویز دارو در حال انجام است. بیشتر سگ های مبتلا به بیماری فون ویلبراند می توانند زندگی عادی داشته باشند. دامپزشک می تواند سگ تان را برای وجود یا عدم وجود این بیماری آزمایش کند. سگ های دارای این وضعیت، نباید پرورش یابند.
• پیچ خوردگی روده و آماس شکمی: معمولاً نفخ نامیده می شود. یک وضعیت تهدید کننده زندگی که بر سگ های بزرگ و قفسه سینه حیوانات بویژه گلدن ریتریور تأثیر می گذارد بخصوص اگر آن ها با یک وعده غذایی بزرگ در طول روز تغذیه شده، سریع غذا خورده، مقادیر زیادی آب نوشیده، و یا بعد از غذا بشدت ورزش کنند. نفخ زمانی اتفاق می افتد که معده با گاز یا هوا منبسط شده و سپس می پیچد. سگ قادر به آروغ زدن یا استفراغ برای خلاصی از هوای اضافی معده اش نیست و جریان خون ورودی به قلب مختل می شود. فشار خون پایین آمده و سگ دچار شوک می شود. بدون مراقبت فوری پزشکی، سگ احتمالاً می میرد. اگر شکم سگ شما منبسط شده، آب دهانش بیش از حد ریخته، و بدون دلیل قی می کند؛ آن وقت باید به وجود نفخ شک کنید. همچنین ممکن است بی قرار، افسرده، بی حال، ضعیف به همراه ضربان قلب سریع باشد. اگر متوجه این علائم شدید، سگ خود را در اولین فرصت نزد دامپزشک ببرید.
• تشنج (صرع): صرع یک اختلال مغزی است که باعث ایجاد تکان و لرزش و یا تشنج دوره ای می شود. دامپزشک شما باید بداند تشنج ها چقدر شدید هستند و هر چند وقت یکبار رخ می دهند تا تعیین کند چه دارویی را باید تجویز نماید.
• کم کاری تیروئید: این یک اختلال در غده تیروئید است. تصور بر این بوده که باعث بیماری هایی مانند صرع، ریزش مو، چاقی، بی حالی، لکه های تیره روی پوست، و سایر بیماری های پوستی می شود. و با دارو و رژیم غذایی، قابل درمان است.
• همانژیوسارکوم: این یک نوع بسیار خطرناک سرطان است که از پوشش رگ های خونی و طحال نشأت می گیرد. بیشتر در سگ های میانسال و مسن رخ می دهد.
• استئوسارکوم: استئوسارکوم یک سرطان بدخیم استخوان می باشد که در نژادهای بزرگ و غول پیکر شایع است.

چگونه از نژاد گلدن مراقبت کنیم؟

گلدن ریتریورها عاشق فعالیت و رفت و آمد در فضای باز هستند. اگر مایلید پیاده روی کرده و یا بدوید، گلدن تان نیز خوشحال می شود که به شما کمک کند. و اگر دوست دارید در حیاط خلوت، توپی را پرتاب کنید، دوست دارند که به شما در این کار ملحق شوند. همان طور که از اسم شان مشخص است، گلدن ها عاشق چنین کارهایی هستند.

خسته کردن آن ها بواسطه 20 تا 30 دقیقه ورزش شدید و به مدت دو بار در روز، باعث می شود سگ تان آرام بماند هنگامی که دوباره به داخل خانه باز می گردد. با این حال کاهش فعالیت می تواند منجربه بروز مشکلات رفتاری شود.

مانند سایر نژادهای ریتریور، گلدن ها بطور طبیعی “دهان دار” هستند یعنی زمانی که چیزی برای حمل در دهان داشته باشند، خیلی خوشحال اند: یک توپ، اسباب بازی نرم، روزنامه و یا بهتر از همه آن ها می تواند یک جوراب بدبو باشد.

اگر در حال پرورش یک توله سگ طلایی هستید، باید مراقبت ویژه ای را به آن اختصاص دهید. این سگ ها بین 4 تا 7 ماهگی بسیار سریع رشد کرده و بنابراین مستعد ابتلا به اختلالات استخوانی می شوند. اجازه ندهید توله سگ طلایی تان دویده و یا روی سطوح بسیار سختی همچون پیاده رو بازی کند تا زمانی که حداقل 2 سال شده و مفاصلش کاملاً شکل گرفته باشند. بازی معمولی روی چمن و همچنین کلاس های چابکی توله سگ، گزینه های خوبی هستند.

گلدن چه تغذیه‌ای باید داشته باشد؟

مقدار توصیه شده روزانه: 2 تا 3 فنجان غذای خشک با کیفیت بالا، به دو وعده تقسیم می شود.

توجه: اینکه سگ بالغ شما چقدر غذا می خورد به جثه، سن، اندازه، متابولیسم، و سطح فعالیتش بستگی دارد. مقدار غذای سگ ها نیز همانند انسان ها با یکدیگر فرق دارد. ناگفته نماند که یک سگ بسیار فعال بیشتر از یک سگ تنبل (کاناپه ای)، به غذا نیاز دارد. کیفیت غذای سگی که می خرید نیز در غذا خوردن این حیوان، تفاوت ایجاد می کند. هرچه غذای سگ بهتر باشد، بیشتر باعث تغذیه سگ تان شده و کمتر مجبورید غذا را در داخل کاسه سگ تکان دهید.

گلدن خود را با اندازه گیری غذای او و تغذیه دو بار در روز بجای گذاشتن همیشگی غذا در کنارش، در وضعیت خوبی نگه دارید. اگر مطمئن نیستید سگ تان اضافه وزن دارد، آزمایش مربوط به چشم و آزمون عملی را روی آن انجام دهید.

اول از پایین به او نگاه کنید. باید بتوانید کمرش را ببینید. سپس دستان خود را روی پشتش گذاشته، انگشت شست را در امتداد ستون فقرات قرار داده، و انگشتان را به سمت پایین باز کنید. باید بتوانید بدون فشار دادن سخت، دنده هایش را حس کنید اما نباید آن ها را ببینید. اگر نمی توانید این کار را انجام دهید، غذای کمتری به او بدهید و به ورزش بیشتری نیاز دارد.
اگر در حال پرورش یک توله سگ طلایی هستید، باید مراقبت ویژه ای از او داشته باشید. این سگ ها بین 4 تا 7 ماهگی خیلی سریع رشد می کنند و در نتیجه مستعد ابتلا به اختلالات استخوانی می شوند. آن ها در یک رژیم غذایی با کیفیت بالا و کم کالری خوب عمل می کنند که مانع از رشد خیلی سریع شان می گردد.

رنگ پوشش و نظافت نژاد گلدن

گلدن ریتریورها پوشش بیرونی متراکم و ضدآب با پوشش زیرین ضخیمی دارند. برخی از پوشش ها موج دار و برخی هم صاف هستند. خزهای پشت پاهای جلویی و زیر بدن، با پرزهای سنگین تر روی سینه، پشت ران ها و دم پوشانده می شوند.

گلدن ریتریورها در همه رنگ های طلایی، از روشن تا تیره وجود دارند. برخی از پرورش دهندگان شروع به فروش “طلایی های سفید کمیاب” کردند اما انجمن کنل آمریکا رنگ سفید را به عنوان رنگ پوشش برای این نژاد به رسمیت نمی شناسد.

گلدن ریتریورها در زمستان و تابستان بطور متوسط و در بهار و پاییز بشدت موهایشان را از دست می دهند. در صورت زندگی با یک گلدن، باید به وجود مقداری موی سگ در خانه و لباس خود عادت کنید.

پوشش ضخیم گلدن به معنای نظافت زیاد این حیوان است. برس روزانه برای جلوگیری از گره خوردن و در هم پیچیدن موها توصیه می شود و حداقل یکبار در هفته باید انجام شود. گلدن شما همچنین حداقل یکبار در ماه و اغلب اوقات هم شاید تعداد دفعات بیشتر، به حمام نیاز دارد تا ظاهر تمیز و بوی خوب خود را حفظ کند.

حداقل دو یا سه بار در هفته دندان های گلدن را مسواک بزنید تا رسوبات و باکتری های پنهان شده در داخل دندان ها از بین برود. اگر می خواهید از بیماری های لثه و بوی بد دهان جلوگیری کنید، مسواک زدن روزانه نیز خیلی بهتر است.

اگر ناخن های سگ شما بطور طبیعی نمی ریزد، ماهی یک یا دو بار آن ها را کوتاه کنید. اگر بتوانید صدای کلیک ناخن ها روی زمین را بشنوید، پس آن ها خیلی بلند هستند. ناخن های کوتاه و مرتب، پاها را در وضعیت خوبی نگه می دارد. ناخن‌های پای سگ تان دارای رگ های خونی بوده و اگر بیش از حد آن ها را کوتاه کنید، ممکن است باعث خونریزی شوند و احتمال دارد سگ شما دفعه بعد که ناخن گیر را بیرون می آورید، با شما همکاری نکند. بنابراین اگر در کوتاه کردن ناخن های سگ تجربه ندارید، از یک دامپزشک یا آرایشگر بخواهید این کار را نشان دهد.

گوش های خمیده، محیط گرم و تاریکی را برای رشد باکتری یا قارچ ایجاد می کنند و نژادهایی که این ویژگی را دارند مانند گلدن، مستعد ابتلا به عفونت گوش هستند. گوش های او باید هر هفته از نظر قرمزی یا بوی بد چک شود که می تواند نشان دهنده عفونت باشد. هر زمان که گوش ها خیس می شوند، آن ها را بررسی نمایید. هنگامی که گوش های سگ تان را بررسی می کنید، آن ها را با یک پنبه آغشته به گوش پاک کن ملایم و متعادل شده با pH پاک کنید تا از ایجاد عفونت جلوگیری شود. چیزی را وارد کانال گوش نکنید. فقط گوش بیرونی را تمیز کنید.

زمانی که گلدن یک توله سگ است، او را به مسواک زدن و معاینه توسط دامپزشک عادت دهید. دائماً پنجه هایش را در دست بگیرید. سگ ها روی پاهایشان حساس اند و به داخل دهانش نگاه کنید. نظافت را به یک تجربه مثبت پر از ستایش و پاداش تبدیل نموده و زمینه انجام معاینات آسان دامپزشکی و سایر اقدامات در بزرگسالی را فراهم نمایید.

همزمان با نظافت حیوان؛ زخم، بثورات، یا علائم عفونت مانند قرمزی، حساسیت، یا التهاب روی پوست، بینی، دهان، چشم ها، و روی پاها را نیز بررسی کنید. چشم ها باید شفاف و بدون قرمزی یا ترشح باشند. معاینه دقیق هفتگی به شما کمک می کند تا مشکلات احتمالی مربوط به سلامتی را به سرعت تشخیص دهید.

ارتباط سگ گلدن با کودکان و سایر حیوانات خانگی

گلدن ریتریور دوست داشتنی، از سر و صدا و هیاهوی بچه ها آزرده نمی شود. در حقیقت با آن ها رشد می کند. بهرحال او یک سگ بزرگ و قوی است و اشتباهاً ممکن است به یک بچه کوچک براحتی آسیب برساند.
مانند هر نژاد دیگر، همیشه باید به کودکان بیاموزید چگونه به سگ ها نزدیک شده و آن ها را لمس کنند و دائماً بر تعامل میان سگ ها و کودکان خردسال نظارت داشته باشید تا از گاز گرفته شدن کودک یا کشیدن گوش یا دم سگ جلوگیری کنید. به کودک خود بیاموزید هنگام غذا خوردن یا خوابیدن به سگی نزدیک نشود و یا سعی نکند غذایش را از او بگیرد. مهم نیست چقدر سگ رفتار دوستانه از خود نشان می دهد، هرگز نباید بدون نظارت با کودک تنها گذاشته شود.
حالت رفتاری گلدن نسبت به سایر حیوانات خانگی هر چه بهتر باشد، شادتر خواهد بود. او از همراهی با سگ های دیگر لذت می برد و با آموزش مناسب می تواند به گربه ها، خرگوش ها، و حیوانات دیگر نیز اعتماد کند.

به این مطلب امتیاز دهید!
[کل: 0 میانگین: 0]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *